Sherali Jo'rayev

O’zbekiston

Yurtim, senga she’r bitdim bu kun,
Qiyosingni topmadim aslo.
Shoirlar bor, o`z yurtin butun –
Olam aro atagan tanho.
Ular she`ri uchdi ko`p yiroq,
Qanotida kumush diyori,
Bir o`lka bor dunyoda, biroq
Bitilmagan dostondir bori:
Faqat ojiz qalamim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Yurmasman hech behishtni izlab,
Topolmasam chekmasman alam.
O`tirmasman ertaklar so`zlab,
Musallo deb yo`nmasman qalam.
Ko`klamingdan olib sururni,
Dovrug` soldi ustoz Olimjon,
G`afur G`ulom tuygan g`ururni
Qilmoq mumkin dunyoga doston.
Olis tarix qadamim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Kechmishing bor chindan ham uzoq,
Ilg`ay olmas barchasin ko`zim.
Maqtamasman moziyni biroq,
O`tmishingni o`ylayman bir zum.
Zabtga olib keng Osiyoni,
Bir zot chiqdi mag`rur, davongir,
Ikki asr yarim dunyoni
Zir qaqshatdi Buyuk jahongir.
Aytgum, bu kun, u manim, manim.
O`zbekiston, Vatanim manim.

Bobolardan so`z ketsa zinhor,
Bir kalom bor gap avvalida.
Osmon ilmi tug`ilgan ilk bor
Ko`ragoniy jadvallarida.
Qotil qo`li qilich soldi mast,
Quyosh bo`lib uchdi tilla bosh.
Do`stlar, ko`kda yulduzlar emas,
U, Ulug`bek ko`zidagi yosh.
Erda qolgan, o, tanim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Ko`z oldimdan kechar asrlar,
Ko`z-ko`z etib nuqsu chiroyin.
Sarson o`tgan necha nasllar,
Topolmasdan tug`ilgan joyin.
Amerika – sehrli diyor,
Uxlar edi Kolumb ham hali,
Dengiz ortin yoritdi ilk bor,
Beruniyning aql mash’ali.
Kolumbda bor alamim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Ko`p jahongir ko`rgan bu dunyo,
Hammasiga guvoh yer osti.
Lekin, do`stlar, she’r ahli aro
Jahongiri kam bo`lar, rosti.
Besh asrkim, nazmiy saroyni
Titratadi zanjirband bir she`r.
Temur tig`i yetmagan joyni
Qalam bilan oldi Alisher.
Dunyo bo`ldi chamanim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Bobolardan so`zladim, ammo
Bir zot borkim, baridan suyuk:
Buyuklarga baxsh etgan daho,
Ona xalqim, o`zingsan buyuk.
Sen o`zingsan, eng so`nggi nonin
O`zi yemay o`g`liga tutgan.
Sen o`zingsan, farzandlar shonin
Asrlardan opichlab o`tgan.
Ona xalqim, jon-tanim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Bosh ustingdan o`tdi ko`p zamon,
O`tdi Budda, o`tdi Zardushti.
Har uchragan nokasu nodon,
Ona xalqim, yoqangdan tutdi.
Seni Chingiz g`azabga to`lib
Yo`qotmoqchi bo`ldi dunyodan.
Jaloliddin samani bo`lib
Sakrab o`tding Amudaryodan.
Sensan o`shal samanim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Toleingda bor ekan yashash,
Goh qon ichding, gohida sharob.
Yetmoq bo`lib yurtim xomtalash,
Bosh ustingga keldi inqilob.
Chora istab jang maydonidan
Samolarga uchdi unlaring,
Shahidlarning qirmiz qonidan
Alvon bo`ldi qora tunlaring.
Qonga to`lgan kafanim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Lekin oftob poymol o`lmas,
Kavaklarda qolmas oy nuri,
Odil hakam – haq bor, beg`araz,
Mazlumlarning buyuk g`amxo`ri.
Qilich serpab tole tongida
O`zligingni tanib qolding sen.
O`g`lonlarning qatra qonida
O`zbekiston nomin olding sen.
Nomi qutlug` gulshanim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Tinch turarmi bu ko`hna olam,
Tinch turarmi dog`uli zamon.
Oromingni buzdi sening ham
Fashist degan vahshiy olomon.
Qonim oqdi Danoigda manim,
Sobir Rahim yiqilgan chog`da.
Lekin, yurtim, kezolmas g`anim
O`zbekiston atalgan bog`da.
Sensan nomus va sha’nim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Kech kuz edi, men seni ko`rdim,
Derazamdan boqardi birov.
U sen eding, o, dehqon yurtim,
Turar eding yalangto`sh, yayov.
– Tashqarida izillar yomg`ir,
Kir, bobojon, yayragil bir oz.
Deding: – Paxtam, qoldi-ku axir,
Yig`ishtiray kelmasdan ayoz.
Ketding, umri mahzanim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Sen ketarsan balki yiroqqa,
Farg`onada balki, balqarsan.
Balki chiqib oqargan toqqa,
Cho`pon bo`lib gulxan yoqarsan.
Balki ustoz Oybekdek to`lib
Yozajaksan yangi bir doston.
Balki Habib Abdulla bo`lib,
Sahrolarda ochajakson kon.
Tuprog`i zar, ma’danim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.

Mayli, yurtim, kezsang ham dunyo,
Fazolarga qo`ysang ham qadam,
O`zligingni unutma aslo,
Unutma hech, onajon o`lkam.
Bir o`g`lingdek men ham bu zamon
Kechmishingni qildim tomosha.
Iqbolingni ko`roldim ayon
Istiqlolning ufqlari osha.
Iqboli hur, sho`x-sha’nim manim.
O`zbekiston, Vatanim manim.

Zavol ko`rma hech qachon, o`lkam,
Zavol bilmas shu yoshing bilan.
Muzaffar bo`l, g`olib bo`l, o`ktam,
Do`stu yoring, qardoshing bilan.
Asrlarning silsilasida
Boqiy turgay koshonang sening.
Ulug` bashar oilasida
Mangu yorug` peshonang sening.
Mangu yorug` maskanim manim,
O`zbekiston, Vatanim manim.