Rayhon

So’naman

Tun qo’ynida berar azob,
Sen endi yo’q, bor iztirob.
Eslasam, aylanar savol-javob,
Bizni taqdir etdi xarob.

Yomg’irlar tomchilar ezib-ezib,
Sendan ayrilganim sezib.
Ketdingku sen yuragimda ismingni yozib,
Yo’q, nahot endi yo’q?

So’naman sen agar bo’lmasang,
So’naman sen agar kelmasang,
Tasavvur etolmam sensiz men
Yashay olmayman, yashay olmayman.

So’naman sen yana kulmasang,
So’naman sen yana kelmasang,
Qanotsiz qush kabi sensiz men
Yashay olmayman, yashay olmayman.

Kun o’tar jon azobida,
Bor alam yurak tubida,
Yonyabman sinovlar olovida,
Ko’zlarim uning yo’lida.

Gar o’lsam, men uchun yosh to’kmagin,
Endi kech bo’lsada bilgin –
So’nggi so’zim bo’lar, sevgim senga atalgan:
Men seni sevaman.

So’naman sen agar bo’lmasang,
So’naman sen agar kelmasang,
Tasavvur etolmam sensiz men
Yashay olmayman, yashay olmayman.

Men seni sevaman…

So’naman sen yana kulmasang,
So’naman sen yana kelmasang,
Qanotsiz qush kabi sensiz men
Yashay olmayman, yashay olmayman.

So’naman sen agar bo’lmasang,
So’naman sen agar kelmasang,
Tasavvur etolmam sensiz men
Yashay olmayman, yashay olmayman.

So’naman sen yana kulmasang,
So’naman sen yana kelmasang,
Qanotsiz qush kabi sensiz men
Yashay olmayman, yashay olmayman.

(Seni sevaman…)