Manzura

Vatan

Ona yurtim O’zbekiston – qutlug’ makonim,
Kelajagi tonglar kabi yorug’ makonim.
Bu dunyoda nima bordir sendan muqaddas?
Olam aro yagonasan ulug’ makonim.

Ko’kka tutash azim tog’lar ko’ksing tumori,
Zilol suving har tomchisi jonim madori.
Quchog’ingdan ayro tushsam nogoh bir nafas,
Jannat ifor havolaring tutgay xumori.
Diyorim, borlig’ing buncha saboli – yo’qdir takrori.

(Hey) Qalbimda shijoat, shahdim bor mening,
Yurtimga sadoqat, ahdim bor mening.
Agar bir kuningga yaray olsam Vatan,
Bag’ringda adoqsiz baxtim bor mening. (x2)

Necha yillar sinovidan o’tding bosh egmay,
Maqsadga hech yetib bo’lmas mashaqqat chekmay.
Quvonching-u zahmatingni ko’rgaymiz baham,
Oriyatli farzandlaring xizmatingga shay.
Buyuklarga izdosh har o’g’il-qizing, xizmatingga shay.

(Hey) Qalbimda shijoat, shahdim bor mening,
Yurtimga sadoqat, ahdim bor mening.
Agar bir kuningga yaray olsam Vatan,
Bag’ringda adoqsiz baxtim bor mening. (x4)