Doston Ubaydullaev

Yuragim bo’m-bo’sh

Meni yana boshlar xayolim,
Ortda qolgan sevgimizga, yor.
Qachon va qayerda adashdim?
Aybim aytib ketgin so’nggi bor. (x2)

Seni qachon yo’qotib qo’ydim?
Axir senikiman degansan.
Eh, nega men beparvo bo’ldim?
Oldimdan oqqan suv ekansan.

Yuragim bo’m-bo’sh,
Xayolim parishon,
Hayotim bema’no,
Bu dardga yo’q davo. (x2)
Yo’q davo.

Onam holim so’raydi goho,
Dard vujuding yediku, bolam.
Bilsa edi qalbimning ohin,
Yashamoqda qalbimda alam. (x2)

Qani ortga qaytsa o’sha dam,
Yuragim bo’lmasmidi vayron?
Berilsa yana edi bir bor
Hayotim tog’irlashga imkon.

Yuragim bo’m-bo’sh,
Xayolim parishon,
Hayotim bema’no,
Bu dardga yo’q davo. (x2)
Yo’q davo.