Shohruz (Abadiya), Tamila

Bekatlar

Hech bo’lmasa bir zumga,
Bo’ylaringni bo’ylab bo’yimga,
Yuragimni to’ldirib mehrga,
Kelib ket yonimga. (x2)

Yoshlik ham o’tdiku shunchaki,
Sani kutib, qolmadi mador.
San ham sog’ingandirsan balki,
Balki yuribsan bemalol.

Hech bo’lmasa bir kun, bir soniya,
Yonimda bo’lsayding, jonginam.
Uzoqlardan ko’rsam ham mayli,
Axir sani juda sog’inganman.

O dilbarim, so’ra yuragimni, beraman,
O go’zalim, aytgin bu dardingni olaman.
O dilbarim, so’ra yuragimni, beraman,
O go’zalim, aytgin bu dardingni olaman.

Hech bo’lmasa bir zumga,
Bo’ylaringni bo’ylab bo’yimga,
Yuragimni to’ldirib mehrga,
Kelib ket yonimga. (x2)

Biz o’tirgan o’sha bekatlar ham
Endi bizga begona bo’ldi.
Sani sog’indim yuragimdan,
Ko’zlarimga yoshlar to’ldi.

Sog’inchimni yengolmadim,
Yana yoningga shoshilaman.
Bugun maning tug’ilgan kunim,
Yonimda bo’lishingni istayman.

Qanotlarim bo’lsaydi,
Uchib borsam yoningga.
Bir zumgamas, abadiy,
Qolsam edi yoningda.

Choralarni topolmadim,
Ko’zlaringga qarolmayman.
Lekin bugun shuni bildim,
Yonimga kelishing istayman.

Hech bo’lmasa bir zumga,
Bo’ylaringni bo’ylab bo’yimga,
Yuragimni to’ldirib mehrga,
Kelib ket yonimga. (x2)