Yulduz Usmonova

Bahor bo’ladi

O`tadi-ketadi bu kechayu-kunduzlar,
Biz kulib yashasak-yashamasak.
Keladi-ketadi yana fasli bahor-kuzlar,
Biz uni kutsakda-kutmasakda.

Gohida ko`zimiz kular-u dil yig`laydi,
Biri kam dunyoning armonida.
Hali ham kimgadir nimadir yetishmasmikan,
Hayotning ma’noli yo`llarida?

Yuraklar urishdan tinmasa,
Hasaddan dil og`rimasa,
Albatta Xudo xohlasa,
Har bir kunimiz bahor bo`ladi. (x2)

Sog`inib-sog`inib yashagay har bir yurak,
Hammadan ko`proq o`z bahorini.
Borida asrasin, degani shumi demak,
Eng yaqin do`stini, o`z yorini.

Jonimiz, tanimiz bir hayot kemasida,
O`xshaymiz bir daraxt mevasiga.
Kechagi kunimiz armonga aylanar,
Ulgurib bo`lmagay hammasiga.

Yuraklar urishdan tinmasa,
Hasaddan dil og`rimasa,
Albatta Xudo xohlasa,
Har bir kunimiz bahor bo`ladi. (x4)

* * *

Юлдуз Усмонова – Баҳор бўлади

Ўтади-кетади бу кечаю-кундузлар,
Биз кулиб яшасак-яшамасак.
Келади-кетади яна фасли баҳор-кузлар,
Биз уни кутсакда-кутмасакда.

Гоҳида кўзимиз кулар-у дил йиғлайди,
Бири кам дунёнинг армонида.
Ҳали ҳам кимгадир нимадир етишмасмикан,
Ҳаётнинг маъноли йўлларида?

Юраклар уришдан тинмаса,
Ҳасаддан дил оғримаса,
Албатта Худо хоҳласа,
Ҳар бир кунимиз баҳор бўлади. (х2)

Соғиниб-соғиниб яшагай ҳар бир юрак,
Ҳаммадан кўпроқ ўз баҳорини.
Борида асрасин, дегани шуми демак,
Энг яқин дўстини, ўз ёрини.

Жонимиз, танимиз бир ҳаёт кемасида,
Ўхшаймиз бир дарахт мевасига.
Кечаги кунимиз армонга айланар,
Улгуриб бўлмагай ҳаммасига.

Юраклар уришдан тинмаса,
Ҳасаддан дил оғримаса,
Албатта Худо хоҳласа,
Ҳар бир кунимиз баҳор бўлади.